Ελένη Οικονομοπούλου

Ελένη Οικονομοπούλου
Γέννηση	1912 Πάτρα, Ελλάδα
Θάνατος	1999 Αθήνα, Ελλάδα
Εθνικότητα	Ελληνική
Χώρα πολιτογράφησης	Ελληνική
Ιδιότητα	συνθέτης
Είδος τέχνης	μουσικοσυνθέτιδα

Η Ελένη Οικονομοπούλου (1912 – 1999) ήταν Ελληνίδα συνθέτρια.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Πάτρα και καταγόταν από οικογένεια οπλαρχηγών του 1821. Φοίτησε στο Σχολείο των Ουρσουλινών Ναυπλίου και έπειτα στο Αρσάκειο Πατρών. Μουσική σπούδασε στο Ωδείο Πατρών και μετά στο Ωδείο Αθηνών. Υπήρξε μαθήτρια του Κωνσταντίνου Κυδωνιάτη. Δίδαξε για λίγα χρόνια στα Ωδεία Πατρών και Αιγίου. Ταυτόχρονα ωστόσο μεγάλωνε η επιθυμία της να αφοσιωθεί στο Θεό. Εντάχθηκε έτσι στη γυναικεία Αδελφότητα «Ευσέβεια» σχεδόν αμέσως μετά την ίδρυσή της το 1938. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο υπηρέτησε ως εθελόντρια νοσοκόμος, ενώ κατά τα Δεκεμβριανά τραυματίστηκε από θραύσμα όλμου.

Το 1946 κλήθηκε να καλύψει τη μουσική σελίδα στο νεοεκδοθέν τότε περιοδικό «Η Ζωή του Παιδιού». Κάπως έτσι άρχισε η μουσική της δημιουργία, με παιδικά τραγούδια που αργότερα εκδόθηκαν σε 3 συλλογές και ηχογραφήθηκαν σε δίσκους και κασέτες. Μετά αποφάσισε να συνθέσει ένα ορατόριο, είδος παρθένο ως τότε για τους `Ελληνες συνθέτες. Το αποτέλεσμα ήταν το ορατόριο «Ο Κοινωνικός» (1949), σε στίχους του ποιητή Γ. Βερίτη. Στην υπόλοιπη ζωή της, η Οικονομοπούλου θα επιστρέψει στο είδος συνθέτοντας δύο ακόμα ορατόρια: «Θεοφάνεια» (1963) σε στίχους Πόπης Μανωλοπούλου και «`Αγιος Ανδρέας» ή «Ανδρέας ο Πρωτόκλητος» (1974) σε στίχους Φανής Παπαγεωργίου, ενώ το ορατόριο «Γολγοθάς» έμεινε ημιτελές. Τα τρία ολοκληρωμένα ορατόρια έχουν ενορχηστρωθεί από τον Κ. Κυδωνιάτη. Συνέθεσε επίσης τραγούδια και πλήθος έργων για χορωδία και πιάνο. Η Οικονομοπούλου ίδρυσε (1943) και οργάνωσε και γυναικεία χορωδία, που έφθασε να έχει 80 μέλη. Με τη χορωδία αυτή εμφανίσθηκε όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, από την Πάτρα μέχρι και τη Θεσσαλονίκη.

Πέθανε στην Αθήνα το 1999.

Η μουσική της είναι συντηρητική δυτικότροπη. Για το έργο της ο μαέστρος Αντώνης Κοντογεωργίου γράφει: «Η μελωδική της ευρηματικότητα είναι αξιοσημείωτη στην καθαρότητά της, η αρμονική γλώσσα ντύνει αβίαστα και πολύ άδολα το μελωδικό υλικό.» Και η Σοφία Σπανούδη σημειώνει: «κάποιες στιγμές διακατέχεται από μπετοβενικής συλλήψεως έμπνευση».

Ως προς τον άνθρωπο Ελένη Οικονομοπούλου, αξιοσημείωτα είναι τα λόγια του Κωστή Στεφανόπουλου, οικογενειακού φίλου των Οικονομοπουλαίων: «Τι να πω εγώ για την Ελένη, που αγαπούσα τόσο πολύ! Είχε μια γλυκύτητα που νομίζω ότι την έχουν όλοι οι άνθρωποι που ζουν πνευματική ζωή.»